Συνέντευξη του Ι. Τσαμίχα στο http://www.naftemporiki.gr/

Την καταχώριση και τυποποίηση των ελληνικών αγροδιατροφικών προϊόντων ευνοεί ο πρόεδρος του Ελληνοϊταλικού Επιμελητηρίου, Ιωάννης Τσαμίχας, με προσανατολισμό στη στροφή από την ποσοτική και χαμηλού κόστους γεωργία σε μια ποιοτική γεωργία.

Επόμενο: Ελλάδα-Ισραήλ
Προηγούμενο: Ελλάδα-Κίνα
Μεταξύ 100 εξαγωγικών προορισμών, η Ιταλία κατέχει την πρώτη θέση στην ΕΕ. και δεύτερη παγκοσμίως με απορρόφηση ελληνικών προϊόντων άνω των 2,27 δισ. ευρώ.

Ποια είναι η τρέχουσα κατάσταση των εμπορικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών; Πώς μας επηρέασε η κρίση, πού βρισκόμαστε σήμερα, ποιες είναι οι άμεσες προοπτικές;

Σε ένα γενικευμένο κλίμα οικονομικής ύφεσης και δημοσιονομικής κρίσης, φαίνεται σχεδόν παράδοξο το 2013 να σημειωθεί έστω και μικρή αύξηση των ελληνικών εξαγωγών. Συγκεκριμένα, πρόκειται για αύξηση 1% με βάση τα στοιχεία Ιανουαρίου – Νοεμβρίου 2013 σε σχέση με το 2012 και τζίρο που ξεπερνά σήμερα τα 25 δισ. ευρώ. Ανάμεσα σε 100 εξαγωγικούς προορισμούς, η Ιταλία κατέχει την πρώτη θέση εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη δεύτερη στον κόσμο, με απορρόφηση ελληνικών προϊόντων άνω των 2,27 δισ. ευρώ.

Σε ένα γενικευμένο κλίμα οικονομικής ύφεσης και δημοσιονομικής κρίσης, φαίνεται σχεδόν παράδοξο ότι το 2013 σημειώθηκε έστω και μικρή αύξηση (1%) στις ελληνικές εξαγωγές προς την Ιταλία.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σχεδόν το 10% του συνόλου των ελληνικών εξαγωγών κατευθύνεται στην Ιταλία, ενώ (και πάλι με βάση τα στοιχεία Ιανουαρίου-Νοεμβρίου 2013) επιβεβαιώνεται περαιτέρω αύξηση 20,7% των ελληνικών εξαγωγών προς την Ιταλία, σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2012. Επιπλέον, η αξία των εμπορικών ανταλλαγών Ελλάδας-Ιταλίας ανέρχεται στα 5,5 δισ. ευρώ.

Κατά τη γνώμη μου, σε μια περίοδο αναζήτησης διαδικασιών ανάπλασης του ελληνικού παραγωγικού ιστού, καλό θα ήταν να γνωρίζουμε καλύτερα το επιτυχημένο εξαγωγικό μοντέλο της γειτονικής χώρας δεδομένων των πολλών κοινών στοιχείων που μπορούμε να εκμεταλλευτούμε.

Σε ποιους τομείς και υπό ποιες συνθήκες εκτιμάτε ότι μπορούν να αυξηθούν οι ελληνικές εξαγωγές προς την Ιταλία;

Δυνατό σημείο εκκίνησης είναι η ελληνική περιφέρεια. Ο πρωτογενής τομέας και ο δευτερογενής τομέας μεταποίησης αγροτικών προϊόντων, σε συνεργασία με τον τριτογενή τομέα του τουρισμού, έχουν ήδη αποκτήσει τον δικό τους καθοριστικό ρόλο, στο νέο αναπτυξιακό μοντέλο που πρέπει να υιοθετήσει η χώρα μας, προκειμένου η ελληνική οικονομία οδήγησε σε βιώσιμη και βιώσιμη ανάπτυξη.

Δεδομένου ότι αυτές οι ράγες αργά ή γρήγορα θα κινηθούν, η ατμομηχανή της ανάπτυξης είναι στρατηγική επιλογή για την ελληνική γεωργία, η στροφή από μια γεωργία ποσότητας και χαμηλού κόστους σε μια ποιοτική γεωργία.

Για τον καταναλωτή η ταυτότητα των αγροδιατροφικών προϊόντων συνοψίζεται σε ποιότητα και ασφάλεια, αφού στην ουσία αναζητά το επώνυμο αγροδιατροφικό προϊόν. Μόνο έτσι, με ταυτότητα, τα ποιοτικά ασφαλή, ελληνικά, αγροτικά προϊόντα θα αποκτήσουν τη θέση που τους αξίζει στις αγορές και θα συμβάλουν στην εξωστρέφεια που επιδιώκουμε για να ανατρέψουμε το αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο.

Θα ήταν χρήσιμο να γνωρίζουμε καλύτερα για το επιτυχημένο μοντέλο εξαγωγών της Ιταλίας, δεδομένων των πολλών κοινών σημείων που μπορούμε να εκμεταλλευτούμε.

Από εκεί και πέρα ​​πρώτη βασική προϋπόθεση είναι η καινοτομία που πρέπει να αποτελεί στρατηγικό στόχο για όλες τις ελληνικές επιχειρήσεις και ιδιαίτερα αυτές του πρωτογενούς τομέα.

Εξίσου βασική και απαραίτητη είναι η καταγραφή των αγροδιατροφικών προϊόντων, ένας τομέας στον οποίο έχει γίνει καλή δουλειά στη γειτονική Ιταλία και ακολουθεί η τυποποίηση, γιατί μόνο αφού αποκτήσουν ταυτότητα, ποιοτικά ασφαλή, ελληνικά, αγροτικά προϊόντα θα κερδίσουν τη θέση που τους αξίζει. στις αγορές.

Ποια θεωρείτε ότι είναι τα πλεονεκτήματα και ποια τα μειονεκτήματα της ελληνικής παραγωγικής και εξαγωγικής βάσης;

Τα πλεονεκτήματα ξεκινούν από το εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό σε όλους τους τομείς της οικονομίας και είναι ενδεικτική η εξαγωγή σε διάφορες χώρες, άρτια καταρτισμένοι επαγγελματίες και επιστήμονες, λόγω της κρίσης.

Το βασικό πλεονέκτημα της ελληνικής παραγωγής είναι το εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Είναι ενδεικτική η εξαγωγή, σε διάφορες χώρες, άρτια καταρτισμένων επαγγελματιών και επιστημόνων, λόγω της κρίσης.

Επομένως, ο παράγοντας ζωντανός πρέπει να αποτελεί τη βάση για την ανάπτυξη και την αναδιάρθρωση της οικονομίας, με την επιχειρηματική δραστηριότητα να κινείται δυναμικά στην κατεύθυνση της καινοτομίας, λόγω των μεταβαλλόμενων συνθηκών ζήτησης της αγοράς.

Ομοίως, το πολύτιμο προϊόν της ελληνικής γης παραμένει μεγάλο κεφάλαιο και ως εκ τούτου η γεωργία μπορεί να εξελιχθεί σε στέρεη βάση για την ανάπτυξη του δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα της οικονομίας.

Τα μειονεκτήματα, αντίθετα, συνοψίζονται στα χαρακτηριστικά της ελληνικής παθογένειας, η οποία ξεκινά από την ανεπάρκεια λόγω έλλειψης αρμόδιας τυποποίησης και άρα πιστοποίησης των προϊόντων. Επίσης, η απώλεια συνάφειας, που συχνά καθορίζεται από την έλλειψη συνεργασίας των παραγωγών μεταξύ τους, αλλά και με τους εμπόρους και το Ελληνικό Δημόσιο, που τελικά αντανακλά τη χαρακτηριστική έλλειψη ευνοϊκού πλαισίου για την ανάπτυξη προωθητικών ενεργειών.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ

[email protected]

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/finance/story/789525/ellada-italia-dunato-simeio-ekkinisis-i-perifereia